Wolken: een korte reflectie op het buigpunt
Keith McFarlane

Keith McFarlane

Ik herinner me dat ik als kind naar wolken keek en de vormen probeerde te onderscheiden; het zien van de vele dingen die wolken konden worden - Big Bird, een dinosaurus, een plak cake - had de kracht om me te laten glimlachen, giechelen of gewoon staren voor wat uren leek. En het was echt het worden, dat langzaam overgaan van de ene vorm in de andere, die de hele ervaring zo magisch maakte:

wolkbuffelkuddes worden wolkenganzen in formatie, strandbalwolken die plotseling klauwen en hoorns ontspruiten om afschuwelijke monsterwolken te worden. Het waren zilverwitte wolkjes regenwater met het oneindige vermogen om te veranderen en te verrassen.

Er is op dit moment zoveel verandering in de bedrijfssoftware-industrie, zoveel nieuwheid en verwarring, dat het gemakkelijk is om een ​​houding van afstandelijk cynisme aan te nemen; in feite kan elke vluchtige vlucht door tweets en blogposts over het onderwerp cloud-gebaseerde platforms je de indruk geven dat sarcasme en spot belangrijke vaardigheden zijn om op te wijzen in een cv. Ik heb hier mijn periodes van gehad, en het is geen gemakkelijk patroon om van af te komen. Ik ben echter persoonlijk tot het besef gekomen dat er iets groots, iets van groot belang voor het bedrijfsleven, mogelijk de wereld, uit de sombere lucht tevoorschijn komt. Al deze vreemde nieuwe concepten - clouds, grids, IaaS, SaaS, PaaS, private en publieke sociale netwerken - wijzen in de richting van enorme verandering, en het soort verstoring waar velen bang voor zijn, en enkelen omarmen.

Natuurlijk zijn we allemaal een beetje moe geworden van de marketinghype rond 'de cloud'. Maar er is zoveel meer dan alleen marketing dat we moeten ontdekken, verbeteren en creëren. We staan ​​aan het begin van een revolutie in de manier waarop software wordt gebouwd, onderhouden en aangeboden aan eindgebruikers, en de effecten zijn net zo onomkeerbaar als de veranderende vorm van een stapelwolk. Het enige wat de softwareleveranciers nog moeten beslissen, is dit: wie zal een plaats innemen tussen de samenpakkende en verwelkomende wolken, en wie zal geplant blijven in de onvruchtbare en overmatig gebruikte velden van verpakte bedrijfssoftware, stervend door gebrek aan zon?